Erste Bank: Έρχεται νέο ράλι 50% στον χρυσό!

«Συντηρητικές» οι εκτιμήσεις για άνοδο στα 2.300 δολάρια, λέει η τράπεζα.

Την απόλυτη εμπιστοσύνη της στον χρυσό εκφράζει η αυστριακή Erste Bank σε πρόσφατη έκθεση της... έκτασης 90 σελίδων, με τον εύγλωττο τίτλο «In Gold We Trust» (παραφράζοντας το γνωστό αμερικανικό «In God We Trust»).

«Ο χρυσός αποτελεί μια από τις λίγες αξιόπιστες απαντήσεις απέναντι σε χρονίζουσες αβεβαιότητες», αναφέρουν οι αναλυτές της Erste και αναδεικνύουν μια... ενδιαφέρουσα πτυχή της συγκεκριμένης αγοράς, σχολιάζοντας ότι «ο χρυσός αποτελεί ένα εξαιρετικά συναισθηματικό θέμα», με φανατικούς οπαδούς αλλά και με «ορκισμένους» εχθρούς. «Μεταφράζοντας» σε αριθμούς αυτήν την εμπιστοσύνη, τονίζουν ότι, με τις παρούσες συνθήκες, η μακροπρόθεσμη τιμή-στόχος που είχαν θέσει πριν από τρία χρόνια για το μέταλλο στα 2.300 δολάρια η ουγκιά σήμερα εμφανίζεται... «συντηρητική». Κάτι που υποδηλώνει περιθώρια ανόδου τουλάχιστον 50% για την τιμή μετάλλου, σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα!


Συνεχίζει το ράλι... ως χρήμα
Έχοντας συμπληρώσει μια δεκαετία ανόδου, η τιμή του χρυσού ενισχύεται σε ποσοστό 460% από την έναρξη του bull market το 2000, ενώ τα κέρδη για όσους εμπιστεύτηκαν το μέταλλο το 1970 διαμορφώνονται σήμερα σε... 4.322%! Και όχι μόνο διατηρείται άθικτη αυτή η ανοδική δυναμική, αλλά τους τελευταίους μήνες ο χρυσός όλο και περισσότερο αναδεικνύεται ως η πιο καθαρή μορφή χρήματος, ενώ όλο και λιγότερο αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα, σχολιάζει η Erste. Ο νομισματικός κωδικός του μετάλλου (XAU), αλλά και το γεγονός ότι οι κεντρικές τράπεζες συνεχίζουν να συσσωρεύουν χρυσό τονίζουν τον νομισματικό του χαρακτήρα, αναφέρει η έκθεση.

Η τιμή του χρυσού κινείται αντιστρόφως JL .Α. ανάλογα προς την εμπιστοσύνη απέναντι στις κεντρικές τράπεζες, τονίζουν επίσης οι αναλυτές της Erste, υπογραμμίζοντας ότι, σε αντίθεση με το «paper money», η συνολική προσφορά του χρυσού δεν μπορεί να αυξάνεται κατά βούληση. Αυτός, όπως λένε, είναι και ο βασικός λόγος που το μέταλλο την τελευταία δεκαετία εμφανίζει θετική απόδοση αποτιμημένο σε οποιοδήποτε σχεδόν νόμισμα.

Η εμπιστοσύνη, που τα τελευταία χρόνια έχει χαθεί απέναντι στις κεντρικές τράπεζες, δεν θα αποκατασταθεί σύντομα, εκτιμούν, κάτι που επιτρέπει στον χρυσό να διατηρεί ένα ιδανικό προφίλ ρίσκου/απόδοσης και που υποστηρίζει τον χαρακτήρα του ως επενδυτικού καταφυγίου.

Η «αναγέννηση» του χρυσού και το τέλος του δολαρίου
Τη δεκαετία του 1970 ήταν «άγραφος νόμος» ότι τουλάχιστον το 1/5 κάθε χαρτοφυλακίου έπρεπε να αποτελείται από χρυσό, σημειώνουν οι αναλυτές της Erste. «Μύθοι» και παρανοήσεις γύρω από το μέταλλο (ο χρυσός δεν «πληρώνει τόκο, ο φυσικός χρυσός είναι ακριβός, το μέταλλο είναι ευμετάβλητο), που άνθησαν τις δεκαετίας του ΄80 και ΄90, σήμερα καταρρίπτονται.

Σύμφωνα με την Erste, το σημερινό περιβάλλον είναι «ιδανικό» για επενδύσεις σε χρυσό. «Οι δυνάμεις που ενισχύουν τον πλούτο είναι οι καταθέσεις και οι επενδύσεις και όχι η κατανάλωση και το χρέος», σημειώνει, προσθέτοντας ότι «η αποδυνάμωση του δολαρίου είναι λογικό επακόλουθο της "ποσοτικής χαλάρωσης", όρος που αποτελεί απλώς έναν ευφημισμό για το τύπωμα χρήματος».

Τα αρνητικά πραγματικά επιτόκια, με τα οποία το μέταλλο έχει δείξει ιστορικά πολύ ισχυρή συσχέτιση, είναι από τους βασικούς λόγους που ο χρυσός θα έπρεπε να αποτελεί σήμερα τη βάση κάθε χαρτοφυλακίου, ειδικά στο τρέχον εύθραυστο περιβάλλον. Και αποτελεί ένα εξαιρετικό μέσο προστασίας απέναντι στα χειρότερα πιθανά σενάρια.

Η Standard & Poor΄s υποβάθμισε πρόσφατα τις προοπτικές της πιστοληπτικής αξιολόγησης των ΗΠΑ, κάτι που πριν από πολύ λίγα χρόνια θα ήταν αδιανόητο, σημειώνει η Erste. Ήταν η πρώτη τέτοια υποβάθμιση εδώ και 70 χρόνια, από την επίθεση στο Pearl Harbor, σχολιάζει, προσθέτοντας ότι η Moody΄s δίνει πιθανότητες 1:3 να χάσουν οι ΗΠΑ το «ΑΑΑ» μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, ενώ ο κινεζικός οίκος αξιολόγησης Dagong Global Credit έχει ήδη υποβαθμίσει τις ΗΠΑ σε «AA».

«Έξι δεκαετίες παγκόσμιας κυριαρχίας του δολαρίου πλησιάζουν σε ένα αργό, αλλά βέβαιο τέλος», αναφέρουν οι αναλυτές της Erste. Το γεγονός ότι το Total Return Fund της PIMCO μηδένισε πρόσφατα την έκθεση του σε αμερικανικά ομόλογα δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, όπως και η ανακοίνωση της Μαλαισίας ότι θα αντικαταστήσει αμερικανικά ομόλογα με κινεζικά, καθώς θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απαρχή ενός ντόμινο, ειδικά στην Ασία.

Κι αν το σενάριο ότι το δολάριο θα χάσει το status του κυρίαρχου νομίσματος της υφηλίου φαίνεται σε κάποιους παράδοξο ή απίθανο, αρκεί να ανατρέξει κανείς στην ιστορία και να διαπιστώσει ότι σε παρόμοια θέση είχαν βρεθεί η Πορτογαλία (1450-1530), η Ισπανία (1530-1640), η Ολλανδία (1640-1720), η Γαλλία (17201815) και η Μεγάλη Βρετανία (1815-1920). Μάλιστα, για την καθεμία από αυτές η κυριαρχία διήρκεσε περίπου 90-100 χρόνια, στοιχείο που συνηγορεί στο ότι ίσως να βρισκόμαστε σήμερα ενώπιον μιας αντίστοιχης αλλαγής.

Βραχυπρόθεσμα, η Erste αναμένει ότι η εποχικότητα της ζήτησης θα συνεχίσει να καθορίζει την πορεία των τιμών του χρυσού. Για τους επόμενους 12 μήνες θέτει τιμή-στόχο στα 2.000 δολάρια η ουγκιά, ενώ κάνει λόγo για «παραβολική τροχιά» που θα κορυφωθεί για το μέταλλο στα επίπεδα των 2.300 δολαρίων τουλάχιστον.

Και συνοψίζουν τις εκτιμήσεις τους ως εξής: «Στο μέλλον, οι άνθρωποι δεν θα ρωτούν να πληροφορηθούν τις τιμές του χρυσού, αλλά τις τιμές σε χρυσό»...

*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Κεφάλαιο" της 16ης Ιουλίου

Posted by Blogger on 9:17 π.μ.. Filed under οικονομία, ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ροή, top . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. Feel free to leave a response