Τραπεζικά stress tests και ΑΜΚ
Η σύσκεψη των τραπεζιτών με Βενιζέλο - Προβόπουλο - Τι έδειξαν τα stress tests - Επί θύραις το deal Εθνικής - Εurobank. Συνολική πολιτική λύση αναζητείται πλέον για το ελληνικό (και όχι μόνο) χρέος.
*Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Η Αξία"
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Την τεράστια ανάγκη κεφαλαιακής ενίσχυσης αλλά και συνέχισης των διαρθρωτικών κινήσεων από πλευράς του συνόλου των ελληνικών τραπεζών κατέδειξαν τα stress tests.
Και τούτο καθώς με τις δυσμενείς παραμέτρους που εμπεριείχαν τα σενάρια των tests, ουδεμία ελληνική τράπεζα κατάφερε να πιάσει δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας (TIER I) άνω του 10. Γιατί οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι, μπορεί στα stress tests ο δείκτης να έπρεπε να υπερβαίνει το 5, όμως στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα προβλέπεται ότι ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των ελληνικών τραπεζών θα πρέπει την 1/1/2012 να διαμορφώνεται στο 10.
Εδώ πρέπει πράγματι να παρατηρήσουμε ότι τα σενάρια των stress tests ήταν αρκετά δυσμενή και ίσως και ακραία, γι' αυτό υπάρχει αυτή η μεγάλη απόκλιση. Ομως, μήπως επί της ουσίας τα δυσμενή σενάρια των tests δεν επαληθεύονται πολλές φορές από την πορεία των πραγμάτων;
Τα… πραγματικά tests
Αυτό τουλάχιστον συνέβη σε μεγάλο βαθμό με τις παραμέτρους και τις προϋποθέσεις των περσινών tests. Και δεν πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι στις ελληνικές τράπεζες θα πραγματοποιηθεί το προσεχές διάστημα ποιοτικός έλεγχος των δανειακών χαρτοφυλακίων τους από την ΤτΕ σε συνεργασία με διεθνή οίκο, ώστε να διαφανεί αν θα πρέπει να εγγράψουν πρόσθετες προβλέψεις για επισφάλειες. Εκεί θα γίνει και το… πραγματικό stress test.
Είναι λοιπόν σαφές ότι μπορεί τα stress tests να είχαν έως και καλύτερα του αναμενόμενου αποτελέσματα για τις περισσότερες τράπεζες και, πλην του επικοινωνιακού κυρίως πλήγματος που υπέστη η Eurobank, να άφησαν αλώβητο το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, όμως μια δεύτερη ανάγνωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κατέδειξαν τις σοβαρές κεφαλαιακές ανάγκες των ελληνικών τραπεζών. Και φυσικά ανέδειξαν και τους λόγους για τους οποίους προχώρησαν ορισμένες τράπεζες τις τελευταίες ημέρες σε ανακοίνωση των προθέσεών τους για την πώληση θυγατρικών τους στο εξωτερικό.
Η συγχώνευση ΕΤΕ - Eurobank
Σε ό,τι αφορά τη Eurobank ειδικότερα, το μικρό πλήγμα από την αποτυχία σε ένα σκέλος της άσκησης έχει κυρίως να κάνει με τις αντιδράσεις που εγείρονται μέσα στο ίδιο το κυβερνών κόμμα για την πιθανότητα συγχώνευσής της με την Εθνική. Υπό την έννοια ότι με τη συγχώνευση αυτή, την οποία ορισμένοι εκπρόσωποι διεθνών οίκων τοποθετούσαν ακόμη και στις αρχές της επόμενης εβδομάδας (με αναλογία 1 προς κάτι λιγότερο από 2) ή εν πάση περιπτώσει πολύ σύντομα, δημιουργείται η εικόνα (πολιτικά) ότι κατ' ουσίαν περνά ο έλεγχος της Εθνικής στον βασικό μέτοχο μιας τράπεζας που απέτυχε στο ένα σκέλος των stress tests.
Η σύσκεψη για την επόμενη μέρα
Στο μεταξύ, τα αποτελέσματα των stress tests και η επόμενη ημέρα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, ανάλογα και με τις εξελίξεις σχετικά με το ελληνικό χρέος, απασχόλησαν ευρεία σύσκεψη υπό τον υπουργό Οικονομικών Ευ. Βενιζέλο με τη συμμετοχή του διοικητή της ΤτΕ Γ. Προβόπουλου και Ελλήνων τραπεζιτών. Στη σύσκεψη αφενός εκφράστηκε η ικανοποίηση ότι σε γενικές γραμμές το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ανταποκρίθηκε παρά τα ιδιαίτερα δυσμενή σενάρια των stress tests, ωστόσο εκφράστηκε ο προβληματισμός ότι θα πρέπει οι τράπεζες να εντείνουν τις προσπάθειες για εξεύρεση νέων κεφαλαίων. Είτε αυτό θα σημαίνει αύξηση κεφαλαίου είτε νέες κινήσεις αναδιάρθρωσης.
Επίσης υπήρξε για μια ακόμη φορά η παραίνεση να προχωρήσουν οι τραπεζικές συμμαχίες και συγχωνεύσεις, ώστε να δημιουργηθούν μεγαλύτερα σχήματα, τα οποία θα μπορέσουν να αντέξουν τυχόν δυσμενείς για τις τράπεζες εξελίξεις σε σχέση με την εξασφάλιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, όπως ένα ενδεχόμενο haircut ή μια επιλεκτική χρεοκοπία.
Πολιτική λύση στην κρίση χρέους
Την ίδια στιγμή, αναζητείται πολιτική πλέον λύση στο πρόβλημα του ελληνικού χρέους, καθώς όποια και αν είναι η τελική πρόταση της ομάδας εργασίας, η απόφαση ανήκει στη σύνοδο κορυφής που θα συγκληθεί εκτάκτως την προσεχή Πέμπτη. Το βέβαιο είναι ότι από τη στιγμή που έχει πέσει στο τραπέζι ο όρος "χρεοκοπία", επιλεκτική ή μη, είτε για λόγους εκφοβισμού είτε για λόγους ουσίας, η ελληνική κυβέρνηση αποκτά ένα μείζον πρόβλημα.
Εισέρχεται σε αυτή την περίοδο, την οποία οι ξένοι αναλυτές χαρακτηρίζουν ως "meltdown", ως "λιώσιμο" δηλαδή της όποιας ισχύος της με αναπόφευκτη κατάληξη τις εκλογές. Γιατί πολιτικά πάντα και επικοινωνιακά είναι σχεδόν αδύνατο να πεισθούν πολίτες και επιχειρηματίες ότι δεν θα ακολουθήσουν και άλλα βήματα στον κατήφορο που έχει πάρει η χώρα. Με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για το κλίμα στο εσωτερικό.
Η επιλεκτική χρεοκοπία…
Παράλληλα, πολλοί αναλυτές εκτιμούν ότι, από τη στιγμή που και οι πολιτικοί ανέσυραν τον όρο "επιλεκτική χρεοκοπία", αυτό δείχνει την απόγνωσή τους μετά την πανθομολογούμενη πλέον αποτυχία του μνημονίου. Βεβαίως η επιλεκτική χρεοκοπία μπορεί και να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου, αφού οι επιπτώσεις δεν αφορούν μόνο το αν θα ενεργοποιηθούν ή όχι τα CDS για τα ομόλογα που δεν θα πληρωθούν αλλά θα αντικατασταθούν με άλλα μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας (π.χ. τραπεζικό κραχ ρευστότητας).
Βρίσκονται λοιπόν οι ηγέτες της Ε.Ε. με την πλάτη στον τοίχο να επιλέξουν μια πολιτική λύση συνολικά για την Ευρωζώνη και όχι μόνο για την Ελλάδα, από τη στιγμή που οι αγορές δείχνουν να έχουν υπερισχύσει και να κλονίζουν τώρα και την Ιταλία και πιθανώς και τη Γαλλία. Με ή χωρίς τη συμμετοχή των ιδιωτών. Και ο κλονισμός της Ιταλίας προφανώς ευνοεί την Ελλάδα.
…και η λύση μέσω EFSF
Ενδεχομένως η λύση που θα έλυνε σε βάθος χρόνου και μόνιμα το πρόβλημα να ήταν το ευρωομόλογο. Προς το παρόν όμως εκείνο που θα μπορούσε να συμβεί είναι η πρόταση που έχει υποβάλει και ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, να ενισχυθεί το EFSF με κεφάλαια ώστε να αναλάβει να αγοράσει ελληνικά (κατ' αρχήν) ομόλογα από τη δευτερογενή αγορά ή να δανειοδοτήσει την Ελλάδα για να το πράξει αυτό. Ή να παράσχει το ΕFSF εγγυήσεις για νέα ομόλογα χαμηλότερου επιτοκίου που θα αντικαταστήσουν τα υφιστάμενα.