Όχι επιστροφή στην Δραχμή , ναι στις απολύσεις στο δημόσιο

H UBS απορρίπτει κατηγορηματικά τα σενάρια εξόδου από το ευρώ είτε αφορά εμάς είτε την Γερμανία. Και για τους δυο οι απώλειες θα είναι μεγάλες. Για να σωθούμε όμως η κυβέρνηση πρέπει να προσυπογράψει το ξεκαθάρισμα του δημόσιου τομέα, τουτέστιν απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις ουσίας. Ο κ. Βενιζέλος έκανε μεν χθες μια αρχή αλλά μόνον αυτά δεν είναι αρκετά.

Οι ιδιωτικοποιήσεις στις οποίες αναφέρθηκε είναι μικρές και δεν περιλαμβάνουν τομείς - κλειδιά. Παράλληλα οι εργασιακές εφεδρείες είναι μια αρχή αλλά δεν πείθουν στο βαθμό που απαιτείται τώρα την Ευρώπη και τις αγορές, ότι αλλάζουμε για να σωθούμε.

Και τα περιθώρια ολιγωρίας εξαντλούνται καθώς η κατάσταση στην Ευρώπη γίνεται ολοένα και πιεστικότερη. Γιατί η κρίση χρέους έχει χτυπήσει το ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό σύστημα που αρχίζει να παρουσιάζει στοιχεία αντίστοιχα με την κρίση του 2008. Μόνο που τα τοξικά assets τώρα είναι δεν είναι τα subprimes αλλά τα κρατικά ομόλογα με προεξάρχοντα τα ελληνικά. Την άποψη αυτή εκτός του Ακερμαν πρεσβεύει και ο υπόλοιπος πυρήνας των γερμανικών τραπεζών, όπως η DZ Bank AG,που είναι ο μεγαλύτερος δανειστής στα εταιρικά δάνεια αλλά και η κρατικού ενδιαφέροντος KFW, γνωστή μας από την προ μνημονίου περίοδο. Την ίδια ώρα ένας δείκτης έχει αρχίσει να καθίσταται και πάλι επίφοβος. Αυτός που δείχνει την σχέση των overnight swaps μεταξύ των τραπεζών σε σχέση με το euribor και αντικατοπτρίζει την αξιοπιστία για δανεισμό μεταξύ των ευρωπαϊκών τραπεζών.

Εχει φθάσει λοιπόν σε επίπεδα που είχε να δει από τον Απρίλιο του 2009, που αποτελούσε και ένα σημείο αναστροφής της κρίσης των κεφαλαιαγορών.

Την ίδια ώρα η υπόθεση του ευρωομολόγου πάει όλο και πιο πίσω μετά και τις δηλώσεις του Ιταλού τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι. Ολα αυτά δείχνουν ότι τα ψέματα και οι αναβολές για την ελληνική πλευρά τελειώνουν και μαζί μπορούν να επιταχύνουν τις διαδικασίες για πολιτικές εξελίξεις. Λεφτά άλλα για πλάκα δεν υπάρχουν, καθώς η Ευρώπη δεν έχει ακόμα δομήσει την στρατηγική της για την αντιμετώπιση της πίεσης που οι αγορές επιταχύνουν χτυπώντας τις τράπεζές της. Αν Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη αισθανθούν ότι αρχίζουν να χάνουν τον έλεγχο τότε είναι σίγουρο ότι για να εγκρίνουν τις δόσεις δεν θα τους αρκούν οι εργασιακές εφεδρείες και τα τοιαύτα.

Από την άλλη πλευρά και η έξοδος από το ευρώ δεν είναι λύση, όπως αναφέρει και η UBS.Η χώρα που θα βγει θα πάθει τέτοια ζημιά που το ΑΕΠ θα χτυπηθεί κατά 40% και οι ωφέλειες από την υποτίμηση θα εξανεμιστούν. Παράγοντες της αγοράς όμως που έχουν πουλήσει εταιρίες χρηματοοικονομικού περιεχομένου στις κατάλληλες εποχές και τώρα συγκεντρώνονται σε εξαγορές και διαχείριση κεφαλαίων θεωρούν ότι η έκθεση του οίκου, που βλέπει ακλόνητη την δομή της ευρωζώνης, θα ανατραπεί μέσα στο επόμενο εξάμηνο αν η κυβέρνηση δεν τολμήσει τώρα βαθύτερες τομές.

Posted by Blogger on 9:05 π.μ.. Filed under οικονομία, ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ροή, top . You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. Feel free to leave a response